Geloof/kerk

Vraag jij je ook wel eens af wat er gebeurt als iemand is overleden?

Veel mensen geloven dat je ziel, wie wij echt van binnen zijn, nooit helemaal verdwijnt. Zoals de lucht die uit een ballon vliegt, toch nog ergens blijft. Dat je ziel naar een plek gaat van liefde en licht. Soms zeggen mensen dat je ‘een sterretje’ wordt. Dat is dan een beeld van die plek van licht.

Heel veel mensen geloven in God, Allah of een andere god. Zij geloven dat iemand die overleden is, en zeker een kind, naar de hemel of naar het paradijs gaat. Daar zal God dan voor hem of haar zorgen. Daar is het fijn en is er geen verdriet of pijn. Misschien zijn daar al andere familieleden of vrienden. Die gedachte is voor veel mensen mooi. Dat geeft dan het gevoel dat je daar, waar dat ook maar is, niet alleen bent. Dat je elkaar daar weer ziet. Niemand weet precies hoe of waar dat is. Of het er wel is, weten we ook niet zeker. Maar het helpt zeker om te bedenken dat je broer of zus nooit helemaal weg is uit jouw leven. Dat hij of zij altijd in gedachten met je mee gaat.

Sommigen zeggen dat de overleden kinderen beschermengeltjes worden. Zeker voor hun broers of zussen. Dat is ook een gedachte, die je kan helpen.

Misschien voel je je vooral verdrietig of boos dat je broer of zus is overleden, dat dit jou en je ouders is overkomen. En tegelijkertijd kun je ook denken dat hij of zij ergens is waar het helemaal mooi en goed is. De ene keer denk je dit, de andere keer dat. Dat hebben we ook allemaal. Het blijft moeilijk omdat wij allemaal niet precies weten hoe het is om dood te zijn.

Toch blijft een ding altijd bestaan: de liefde. Jullie blijven altijd verbonden: jij en je broer of zus. De liefde is het allersterkste in het leven en is sterker dan de dood. Misschien hoop je dat jullie elkaar ooit weer terug zien, maar dat is later. Nu ben je ook op een bepaalde manier ‘samen’. In jouw gedachten, in jouw gevoel. Hij of zij blijft horen bij wie jij bent. Altijd.