‘Wat ben ik blij dat mijn ouders in de buurt zijn’

In de meeste gezinnen nemen opa en oma een belangrijke plaats in. De band met u en uw kind(eren) is er immers al. Grootouders zijn vaak heel betrokken bij een gezin als één van de kleinkinderen ziek wordt. Het verdriet en de zorgen raakt hen ook. Hier vindt u wat tips om uw (schoon)ouders te kunnen betrekken bij uw gezin.

Vaak worden (schoon)ouders het eerst ingelicht over de situatie. Hun eerste reactie is vaak om direct hulp aan te bieden. Dit helpt hen om wat greep te krijgen op de onmacht die zij voelen. Probeer duidelijk aan te geven waarmee ze kunnen helpen: oppassen, de andere kinderen bij hen laten logeren, wat huishoudelijk werk overnemen of misschien vindt u het al prettig als u gewoon op een rustig moment even uw verhaal aan uw ouders kwijt kunt.

Wilt u uw (schoon)ouders beschermen door ze niet (meteen) alles te vertellen? Het kan best helpen om de informatie in stapjes te vertellen (zeker als u zelf ook aan het idee moet wennen wat er allemaal gaat komen). Zorg er wel voor dat ze de informatie altijd van u horen en niet van anderen of via het internet. Dit geeft vaak meer onrust.

Kan uw partner niet altijd bij gesprekken zijn met zorgverleners? Dan kunt u wellicht een van uw (schoon) ouders erbij betrekken. Twee horen altijd meer dan één.

(Schoon)ouders hebben niet alleen zorgen over hun kleinkind, maar ook over u en uw partner. De ervaring leert dat het niet helpt om hen te zeggen dat dit niet nodig is. Het is er meestal toch! Beter helpt het als ze iets voor u kunnen betekenen.

Grootouders kunnen op verschillende manieren met dit verdriet omgaan. Houd er rekening mee dat zij van een andere generatie zijn en anders kunnen omgaan met emoties. Misschien hebben ze ook andere opvattingen over hoe u de dingen aanpakt. Het is goed om hierover in gesprek te gaan om elkaars wensen, grenzen en verwachtingen duidelijk te krijgen.